Egzersiz Tedavisi

Fizik tedavi ve rehabilitasyon alanı sanıldığından çok daha kapsamlı bir alandır. Hastaların yaşadığı fizik temelli problemler, ağrılı süreçler ve vücudumuzun çok sayıda bölgesinde yaşanan kas, kemik, eklem kökenli komplikasyonların çözümünde fizik tedavisi ve rehabilitasyon sıkça başvurulan yöntemler içermektedir.

Fizik tedavi ve rehabilitasyon yöntemleri düşünüldüğünde ilk akla gelen daima fiziksel uygulamalar yani egzersiz tedavileridir. Ancak unutulmamalıdır ki fizik tedavi ve rehabilitasyon süreçleri çok sayıda ekipman veya tıbbi cihaz kullanımını da içermektedir. Sayısız işleve sahip bu tıbbi cihazlar ile birlikte hastanın yaşadığı problemin iyileştirilmesi veya kontrol altına alınması sağlanabilir. Ancak bu tip tıbbi cihazlardan bağımsız gerçekleşen uygulamalar da çok sayıda hastalık için birebir çözüm imkânı sunar. Egzersiz tedavilerinin önemi burada ortaya çıkmaktadır.

Egzersizler eklem ve hareket açıklığı egzersizleri, germe ve fleksibilite egzersizleri, güçlendirme egzersizleri, dayanıklılık egzersizleri, denge-koordinasyon egzersizleri, aquatik egzersizler olarak sınıflandırılmıştır.

Egzersiz Tedavi Uygulamalarının Faydaları Nelerdir?

Egzersiz tedavi uygulamalarıyla birlikte fiziksel hareketlilik sağlanarak çok sayıda konuda fayda sağlanır. Kas gücü, kemik ve eklem kökenli hareket toleransınızın artmasında, buna bağlı yapıların dengeli olması ve stabilitenin sağlanmasında, azalan kas kuvvetinin yeniden kazanılmasında, eklem deformasyonlarının onarılması ve önlenmesinde başta olmak üzere tüm kas-iskelet sistemimiz için çeşitli faydaları bulunmaktadır.

Egzersiz tedavileri ile yaşanan hastalık durumu sonucunda ortaya çıkan kas-iskelet sistemi komplikasyonları ortadan kaldırılabilir veya mevcut kötü durumun kontrol altına alınarak hastanın hayat standardı belli bir seviyenin üzerinde tutulabilir.

Aynı zamanda egzersiz tedavi uygulamaları çoğu hastalığın doğrudan tedavisinde veya dolaylı olarak hastanın iyi hissettirilmesi sürecinde kullanılabilir. Bu gibi hastalık üzerine başlanan egzersiz uygulamalarında tedavi uygulamaları bazı hastalıklar için dönemsel olabileceği gibi bazı hastalıklarda ise ömür boyu sürdürülmesi önerilir. Örneğin boyun ve bel fıtığı gibi rahatsızlıklarda hastalığın belirli bir seviyede tutulması veya çeşitli ağrılı komplikasyonların önlenmesi adına egzersiz tedavi uygulamaları daima günlük bir şekilde devam ettirilmelidir.

Bazı hastalıklarda ise etkilenen bölgenin güçlendirilmesi ve bu güçlendirme üzerine hastanın eski sağlığına kavuşmasıyla egzersiz uygulamaları sonlandırılabilir veya daha az uygulanarak sürdürülebilirliği sağlanabilir. Örneğin herhangi bir eklem problemi yaşandığında, eklem bölgesini çevreleyen tüm bağ ve lif yapıları zarar görebilir veya ilgili bölgede sıvı birikimi gibi çeşitli problemli yakınmalar doğabilir. Fizik tedavi ve rehabilitasyon çerçevesinde yapılan tedavi uygulamaları egzersiz tedavilerle desteklenir ve ilgili bölge gördüğü etkilere tepki verecek gücü ve toleransı kazandığında hastanın egzersiz tedavilerinin durdurulması veya azaltılması uzman doktorun yönlendirmeleri neticesiyle mümkün olabilir.

Egzersiz tedavileri yalnızca yaşanan hastalığın çözümüyle alakalı faydalar sağlamaz. Egzersiz tedavileri aynı zamanda farklı avantajlara da sahiptir. Birey bu tedavileri yalnızca tek bir bölge için yapıyor olsa dahi hareket etmek sağlığı için faydalı bir aktivitedir. Egzersiz tedavi uygulamalarında genelde tedavi programı hastanın problemini önlemeye yönelik oluşturulmaktadır ve bu da birbirine bağlı yapıların kuvvetlendirilmesinden geçer. Böylece birey problem yaşadığı bölge ve buna bağlı olarak tüm yapıların gelişmesi olanağı kazanır. Bu sayede de daha sağlıklı bir yaşam formunda yaşamını sürdürmesi mümkündür.

Egzersiz tedavileri aynı zamanda hareket sağladığı için hem bir kondisyon işlevi görecektir hem de düzenli egzersiz programı dahilinde çalışmak metabolizmanın daha hızlı çalışmasını sağlayacaktır. Bu durum da egzersiz tedavisinin eklemleri mobilize etmesi, kas, tendon ve fasya kontraktürlerini gevşetmesi, ambulasyon sağlaması, rijiditeyi azaltmasının yanısıra dolaşımı ve solunum kapasitesini de geliştirdiğinin bir kanıtıdır.