ANASAYFA > Psikiyatri ve Psikolojik Danışma Merkezi > Yeme Bozuklukları
Detaylı bilgi almak ve randevu oluşturmak için formu doldurun, biz sizi arayalım.
Yeme bozuklukları kişinin sağlığını, duygularını ve yaşamının önemli alanlarında faaliyet gösterme yeteneğini olumsuz etkileyen yeme davranışları ile ilgili ciddi durumlardır. Çoğu yeme bozukluğu kilo, vücut şekli ve yiyeceklere çok fazla odaklanmayı içerir ve bu durum da tehlikeli yeme davranışlarına yol açmaktadır. Sağlıklı ve dengeli beslenmeyi önemli ölçüde etkileyebilir. Yeme bozuklukları kalbe, sindirim sistemine, kemiklere, dişlere ve ağza zarar verebilir ve çeşitli hastalıklara neden olabilir.
Yeme bozuklukları genellikle ergenlik ve erken yetişkinlik yıllarında görülmektedir. Uygun tedavi planı ile bireyin sağlıklı beslenme alışkanlıklarına dönmesi ve yeme bozukluklarının neden olduğu ciddi komplikasyonları tersine çevirmesi mümkündür. Yeme bozukluklarını yönetmek ve üstesinden gelmek zor olabilir, neredeyse kişinin yaşamını ele geçirebilir. Bu nedenle kişi yeme bozukluğu yaşadığını düşünüyorsa vakit kaybetmeden doktora başvurmalıdır.
Yeme bozukluğu semptomları bozukluğun tipine bağlı olarak değişir. Anoreksiya nervoza, bulimiya nervoza, tıkınırcasına yeme bozukluğu ve ruminasyon bozukluğu en yaygın yeme bozukluklarıdır.
Öğün atlamak veya yememek için mazeretlerde bulunmak, katı vejetaryen diyet benimsemek, sağlıklı beslenmeye aşırı odaklanma, ayna karşısında sık sık vakit geçirmek, yüksek kalorili yiyecekler tüketmek, kilo kaybetmek için diyet takviyeleri ya da bitkisel ürünler kullanmak ve aşırı egzersiz yeme bozukluklarının genel belirtileri arasına sayılabilir.
Anoreksiya genel olarak anormal derecede düşük vücut ağırlığı, kilo alma korkusu ve güzellik takıntısı ile karakterize ve potansiyel olarak hayatı tehdit eden bir yeme bozukluğudur. Anoreksiyaya sahip olan insanlar kilolarını ve görünümlerini kontrol etmek için aşırı çaba sarf eder, bu durum da sağlık ve yaşam aktivitelerini önemli ölçüde etkilemektedir.
Anoreksiyaya sahip kişiler kilo vermek için kalori alımını aşırı derecede sınırlar veya aşırı egzersiz ya da yemekten sonra kusma gibi kilo vermek için başka yöntemlere başvurabilir. Kilo verme çabası birey için yaşamını tehdit edici bir noktaya kadar gelebilmektedir.
Bulimiya da ciddi ve potansiyel olarak hayatı tehdit eden bir yeme bozukluğudur. Bulimiya hastaları atak sırasında çok hızlı bir şekilde çok fazla yerler. Sonra ise yediklerinin kilo almalarına neden olmaması için kusarlar ve gün içinde yemek yemeyi kısıtlarlar. Bu durum genellikle daha fazla yemek yeme ve kusma ile sonuçlanarak kısır bir döngüye neden olmaktadır.
Birey bu süreçte ayrıca suçluluk, utanç duygularıyla ve kilo alma korkusu nedeniyle kendini kusmaya zorlayabilir, daha fazla egzersiz yapabilir veya çeşitli kilo verme yöntemlerine başvurabilir. Bulimiyaya sahip kişiler kiloları ve mevcut vücut şekilleri ile meşgul olur ve algıladıkları kusurları için kendilerini ciddi ve sert bir şekilde yargılayabilirler.
Tıkınırcasına yeme bozukluğuna sahip kişiler düzenli olarak çok fazla yemek isterler ve iştahları üzerinde kontrol eksikliği hissederler. Acıkmasa dahi normalden daha fazla ve hızlı yiyecek tüketebilir ve rahatsız edici bir şekilde doyduktan sonra bile yemeye devam edebilir.
Kişi yemek yedikten sonra tükettiği yiyecek miktarı ve davranışları nedeniyle kendini suçlu, tiksinmiş ve utanmış hissedebilir. Ancak bulimiya veya anoreksiyası olan birinin yapabileceği gibi bu davranışı aşırı egzersiz veya kusarak telafi etmeye çalışmazlar. Aşırı tükettiğini gizlemek için kişi yalnız yemeye başvurabilir. Atak genellikle haftada en az bir kez gerçekleşir; kişi normal kilolu, aşırı kilolu veya obez olabilir.
Ruminasyon bozukluğu bebeklik döneminde ve zihinsel engelli kişilerde daha sık görülen bir yeme bozukluğudur. Yiyeceklerin yutulduktan sonra tekrar ağza getirilmesini ve yeniden yutulmasını içerir. Ancak bu durum anoreksiya, bulimiya veya tıkınırcasına yeme bozukluğu gibi başka bir yeme bozukluğundan kaynaklanmamaktadır. Yiyecekler bulantı veya öğürmeden ağız içine geri getirilir ve bu durum kasıtlı olmayabilir. Gıda tükürülürse ya da kişi davranışı önlemek için önemli ölçüde daha az besin tüketirse bu yeme bozukluğu yetersiz beslenmeye neden olabilir.